memlekette "başkalarının yaşamı" adıyla gösterilmiş Florian Henckel von Donnersmarck filmi.
eski doğu almanya'da geçen filmde, rejime muhalif oldukları şüphesiyle izlenen bir oyun metni yazarı* ile onu takip etmekte olan ajan* arasında vuku bulan mevzular aktarılıyor biz fanilere.
haneke filmlerinden** müptelası olduğumuz Ulrich Mühe'nin ajan rolündeki ustalığı, filmin hemen başında gözlerine yapışan kararlılık ve güvenin filmin sonlarına doğru şüphe ve acze dönüşmesi, ve en sonunda kasiyerin "hediye mi?" sorusuna "hayır, benim için" cevabını yapıştırırken gözlerinde çakan kıvılcımlar hatırda kalıyor (mühe'nin geçtiğimiz yıl, henüz 54 yaşında mide kanserinden öldüğünü hatırlatalım).
filmin 1984 yılında geçmesi önemli bir ayrıntı haliyle. fahrenheit 451, brave new world, equilibrium gibi yapıtlarda rejimin yılmaz bekçisiyken talihsiz serüvenler dizisi sonucu yönetime muhalif olan türlü örnek mevcuttu önümüzde, başkalarının yaşamı da bunların arasına katıldı sonuçta.
bir müziği duyunca insan değişir mi? başkalarının hayatını gözetleyenken, başkalarının hayatına nasıl dahil olur insan? iyi olmanın bedeli kaç zarf açmaktır? ve dahi iyiliğinin bir gün sana büyük bir armağan olarak döndüğünü hissetmek nasıldır?
başkalarının hayatı - ya da kimi kaynaklarca yaşamı- bu soruları sakince cevaplayan bir alman yapımı. sorgu sahnelerini sevmiştim. sonradan uzun süre devam eden evi dinleme sahnelerini. esas kız ve adam arasındaki ilişkideki kırılganlığı. güzel filmdir.
sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur.
sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez.
yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.
